Semarang, 17 Desember 2006
Ati seneng ora ketulung
Bisa linggahan ing mriki
Jejeran karo sedherek ayu
Netrane tansah suminar
Nyumirati ati kang petheng
Duh wong manis…
Atiku wis kebacut tresna
Aku ora bisa nangkis
Aji tresna pangasihmu
Mung esemu
Bisa agawe lemesing awakku
Solahmu sing ngremenake
Gawe ati iki trenyuh
Ati iki mili nututi sukmamu
Sliramu sing tansah mlayu,
Aku wong lanang sing ringkih
Katut marang suwara saking ragamu
Bakal tak ubeg jagad ndonya
Bareng sliramu kang saguh ngancani
Ukara tresna wis ora bisa makili
Rasa sing ana ning jero iki
Mung kanggo sliramu
Duh cah ayu
Sing wis nyolong atiku
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.