
Yen sira kasinungan ngelmu kang marakake akeh wong seneng, aja sira malah rumangsa pinter, jalaran menawa Gusti mundhut bali ngelmu kang marakake sira kaloka iku, sira uga banjur kaya wong sejene, malah bisa aji godhong jati aking.(Bila anda mendapat anugrah ilmu yang membuat banyak orang senang, janganlah kamu merasa pintar, sebab apabila Tuhan mengambil lagi ilmu yang menyebabkan anda terkenal itu, anda akan menjadi orang biasa lagi, malah lebih bermanfaat daun yang kering)
Wednesday, February 27, 2008
Mulane dimimiki ASI wae!

Kanggone bayi paling marahi mencret! Welha...! Mencrete bayi ki wis marahi bingunge wong tuwa jare! Apa maneh sing jenenge bayi udakara umur 1th durung bisa celathu apa maneh nyritaake kahanane awake. Popoke teles wae isane mung oak-oek nangis.
Aku dhewe durung duwe momongan. Kancaku tunggal saomah petak duwe bayi durung ana setahun, nanging wis disapih merga ora doyan mimik ASI ibune. Dadine ya melu dheg-dhegan. Sanadyan ana cara supaya bacteri iku kanetralisir kanthi digodhog ing suhu 70 derajat Celcius sawetara suwe, nanging ya tetep wae kuwatir.



Jarene mbokku, biyen anane ya mung ASI kanggo mimiki aku: murah, praktis tur mesthi digawa nang ngendi wae. Kaya "termos ajaib"! Hehehe... hasile, jos! Nyatane aku saiki isa gawe blog kaya ngene! Hihihi... ASI kan jelas-jelas organik, tanpa bahan kimia lan bahan pengawet liyane toh? Dadi sehat lan penuh kandungan nutrisi sing ora ana tandhinge! Tur maneh, dadi katon mesra antarane ibu lan putra, iki nutrisi batin sing ora bakal diwenehake dening susu formula apa wae. Kaendahane dadi jejering ibu katon banget rikala neteki putrane. Mulane, bebine dimimiki ASI wae, gratis! Tinimbang disusoni sapi, tur larang? Lha!
Ngapa ya, kok ibu-ibu mudha saiki luwih dhemen marang susu formula kanggo putra-putrine? Maneka warna sebabe: ASI-ne ora metu, bayine ora doyan, utawa si ibu isin kasawang dening wong liya (mundhak diarani pornografi!), lsp. Byuuuuuh... Mesthi ana sebab sing maton kanggo ibu siji lan sijine.
Mangga prayoga digatekake.... ***


Monday, February 25, 2008
Wong Apik



Bukan karena sensual-maskulinitas yg bikin saya tertarik , bukan juga karena saya punya orientasi trans-sexual.Ning amarga tiap ngliat penampilan ( dgn bahu terbuka dan dan belahan dada sing mintip-mintip ) dan ndengerin nyanyiane saya dadi kelingan sama mas yanto ( sekedar sebutan saya , biarlah saya dan gusti pangeran yg tahu jeneng asline ) , yang saya kenal di jogja 17 tahun lalu.
Cuman sampeyan jgn membayangkan bahwa ada kemiripan fisik antara mas yanto ini dgn bencong tsb, ndak mas, kliru itu.
( apalagi nek sampeyan ngira mbiyen saya punya hubungan intens dgn bencong, aja mbayangke ngono ya mas ).
Hal yg menghubungkan realitas bencong di sepur senja solo dgn memory masa lalu saya ttg mas yanto adalah soal atribut atawa kemasannya.
Jaman sekarang inikan karena wis duwurnya ngilmu marketing orang-orang maka semuanya harus memenuhi kaidah marketing termasuk dalam hal kemasan.
Ora peduli apakah sesuatu itu apik ataupun bosok, indah maupun ora mbejaji, nyata2 kita butuhkan ataupun masuk pareto yg kesekian ,nek ngemasnya baik dan menarik tur dikomunikasikan terus menerus sampai wong mblenger,bisa jadi akan disenengi orang bahkan bisa bikin tiba-tiba kita merasa membutuhkannya.
Coba biarkan imaginasi sampeyan memutar pertunjukan bencong itu, dgn busana mencolok ( yg bisa bikin naluri purba kita menggeliat ) mengemas body nya yg berkarakter ganda ( atas feminim dgn bagian bawah yg maskulin ) juga atribut aksesorisnya sing ngejreng.
Dengerkan alunan nyanyiannya, susah payah dia coba nutupi suara biologis lanangnya dgn kemasan suara kemayunya.
Dan kami tertawa menikmatinya.
Pokoke agar bisa menarik perhatian dan punya kemampuan mempengaruhi pikiran dan niatan belanja khalayak maka “you punya produk mesti dikemas apik dan atraktif plus komunikasi yg tiada hendi “ jare rencang kantor
( yg biasanya terus disambung omongan soal eksekusi,masketing mix,kros seling tekan kastomer nit-nitan lainnya ) .
Mirip jualan barang ,perilaku kita dalam jagad persrawungan juga kebak dgn trik-trik tengkulak. Ben urip dan cita-cita lancar maka tabiat, tindak-tanduk,pangucapan kudu ditata lan dikemas sak apik-apike
( soal niatan jroning ati sih mbuh ).


Wis to semua nilai-nilai luhur bakalan tercermin dalam diri kita.
Nah dalam hal mas yanto, sepanjang ingatanku teori2 marketing perilaku duniawi itu ndak ada artinya lagi, ora di gagas sama dia.
Wong justru dia makai baju sekuler yg kumal buat nutupi kesantunan hatinya.
Kayaknya semua moncering penilaian orang wis ndak menarik hatinya lagi.Justru seolah dia berusaha meng-kriet citra sebagai cah sing ora nggenah,rusak lan jauh dari norma.
Tak kasih contoh beberapa kelakuan dia sing aneh :
( yg ndak mudah saya pahami saat itu )
- Ketoke ndak ada yg pernah ngliat dia sholat,sok-sok malah terkesan nglecehkan agama kok,
“ ra sah ngajak jumatan, aku arep dolan neng sarkem ( bursa lendir -pasar kembang jogja )”
“ shalat?, kayak sesuk wis arep kiamat wae “
baru kemudian saya tahu kalau dia slalu nyari tempat jumatan sing adoh ( kadang neng gamping,tempel malah tekan mbantul barang ) ben ndak ada yg tau kalau dia jumatan,trus nek shalat kamare ditutup rapet jadi sampai dia pergi cuman saya yg ngerti nek dia shalat.
- Paling seneng dia malam2 main ke tempat2 sing serem : sarkem,sekitar kridosono, kos-kosan sekaligus penampungan cewek di kricak kidul, nongkrong di depan BI seberang shoping.
wah nek crita soal lokalisasi gayeng tenan.
Ning ternyata berdasar info mbak kana di sarkem, tibake mas yanto ndak pernah sekalipun ngamar ( tiwas saya ngira punya teman yg sehoby ) melu omben-omben saja ndak mau kok ,tapi srawunge sama penghuni sana apik tenan.
- Wis tau lho dia malak bocah tukang semir sing tidur di senisono, duwite diambil sewu limangatus, bocahe wedi banget nganti nangis , saya sama temenku yg ada disitu ndak tega, mesake banget,tapi mas yanto malah ngguyu “ lumayan iso dinggo tuku udud “.
Minggu berikutnya wektu ketemu, bocah itu crita nek duwite memang diambil sewu limangatus tapi nggon kotak itu dileboni duwit sepuluh ewu.
(kenangan ini membekas banget karena kalau ndak salah mirip banget sama tulisan Danarto di Tempo “ Pemberian yg baik “ sekitar tahun 80-90 an juga )
- Setiakawane gede banget pernah saya pengin banget nonton bioskop tapi kita sama2 ndak punya duwit, ( bukan kebetulan karena memang kami lebih sering ndak punya duwit ) siangnya dia jual kasur sama sprei di kos nya, jam tiga kami wis neng njero bioskop soboharsono malah nganggo sangu sego bandeng barang.
Ndak pernah secara terus terang mas yanto ngomong soal keyataan dibalik kelakuannya itu, dan saya juga ndak bilang kalau saya sedikit tahu rahasianya.
Cuman wis tau sekilas dia ngucap “ dadi wong apik itu ora gampang “
Bertahun saya coba ngonceki gunemane mas yanto, angel tenan tibake.
Otakku yg kecepatan aksesnya tergolong rendah cuman bisa ngira-ira :
“ saat keinginan jadi orang baik itu menggebu-nggebu ,akan banyak kemunafikan,kepalsuan dan rasa tinggi hati yg tersembunyi dibalik kesantunan dan kepintaran kita.”
Salam


Bungkus



Masih bisa nonton infotenmen,ndengerin gosip selebritis dan ora lali berusaha bisa nonton sinetron suami2 takut istri.
Gampang buat saya untuk menyenangi sinetron ini, ceritanya lucu, trus karakter tokoh2nya terasa akrap, kayak sering taklihat di.sekitarku.
Jadi nonton sinetron suami2 takut istri seperti neng ngarep jendela menyimak sifat orang sing lewat .
Ngguyokake sekaligus bikin ngelus dada, dari sekian keluarga terhormat kok malah cuman Pak dadang si satpam yg bisa jadi suami utuh.
Lepas dari kemampuan penghasilannya ataupun aktivitas poligaminya , mung pak satpam itu yg bisa punya wibawa di keluarganya. Cuman dia yang bisa berdiri tegak di depan istri-istrinya.
Yang lain ? wak kaya tumo kupret, ndak kajen sama sekali di depan istri.
Penampilan sih kayak kelas menengah, terpelajar ning sama sekali ndak berdaya buat mimpin keluarga.
Gambaran sandiwara itu meh persis dgn apa yg taklihat sehari-hari, karakter kepura-puraan membungkus ketidakberdayaannya.
Sering kali kepalsuan lebih kita kedepankan dibanding kejernihan batin kita kan ?.


Salah satu ciri yg jelas adalah kita jadi gandrung banget dgn bungkus atawa kemasan.Pakai kata2 yg manis ning kadang gawe jengkel dan nylekit, gampang peduli atas persoalan wong nduwure tapi babar blas ndak nggagas problem orang di bawahnya, dalam pergaulan selerane di ujo seolah itu sudah standar gaya hidupnya walaupun direwangi mangan indomi neng omahe.
Wis pokoke seolah kita punya kepribadian ganda.
Neng njaba terlihat seperti pahlawan dgn segala kekuasaanya tapi di rumah persis seperti boneka, ora duwe kewenangan blas.
Bisa saja di luar penampilane persis ulama, pendeta ataupun orang bijak lainya dgn segala petuah ataupun nasehatnya ning jangan kaget kalau istri,anak ataupun orang2 terdekatnya malah ndak pernah percaya sama dia.
Jadi ya ndak aneh nek kita sering liat artis sing pinter gawe lagu romantis malah ditinggal minggat pacar. Atau wong sing kayaknya terlihat digandrungi cewek2 dan pinter ngomong ndakik-ndakik soal cinta malah ditinggal selingkuh istrinya.
Urip dgn dunia dobel sing saling bertolak belakang rasa-rasanya akan makin banyak kita temui .
Sore kemarin sambil mangan onde2 dan nyruput the panas bikinan ibu, saya ngeling-eling , gek-gek selama ini justru saya wis biasa dgn tingkah kepura-puraan dan kemunafikan.Jangan-jangan kepalsuan dan kebohongan itu bukan sekedar bungkus tataran sosial kita , tapi sudah jadi sunsum spiritualisme kita ya.
Coba saja sampeyan penggalih :
- begitu rajin kita menyembah Nya, sampai lupa kenal orang lain yg diciptakanNya juga
- sregep banget kita mohon ampunanNya, cuman anehnya ndak pernah terlihat rasa bersalah dalam kata dan perilaku kita apalagi penyesalan kepada sesama
- Ndak keitung kita ngucapin syukur atas anugerah-rahmatNya, ning tak sekejap pun kita rumangsa cukup dan puas dgn yg kita miliki isine mung kurangggggg terus
Muga2 kita semua bisa saling ngelingke dan bisa dielingke
Salam
Solo 22 Pebruari 2008


Priyayi Parakan



Tibake jeneng asline Wastoni , ini diketahui setelah keluarganya nyeluk nganggo : Was !, Wastoni!
bukan seperti yang selama ini kami lakukan pakai nickname : Ton, Toni.
apalagi sak wisnya kami dengar keponakannya manggil : Pak Was,Pak Was
Tahun 1989 Mas Toni ini pamit sama Bapa-Biyung sanak kadang yang telah momong di daerah Parakan Temanggung untuk sinau ngangsu kawruh istilahnya nyantrik babagan ekonomi di peguron mbulaksumur madep mantep dan bangga sebagai cantrik ilmu ekonomi dan study pembangunan ( seangkatan sama Budiman Sudjatmiko ).
Buat sehari2 dia ngekos didaerah klebengan,tadinya kamarnya madep ngetan ning terus pindah sing ngadep kidul di belakang rumah pak nur .suasanane pancen nyaman, akeh wit buah-buahan, terus sing lebih uenak lagi pak nur yg nyambi dadi paranormal ini tamu kebak tur mesti nggawa oleh2.Apalagi nek jumat malam, wis mesti cah-cah kebagian ingkung pitik.
Waktu demi waktu berlalu ,sebagai cantrik yang cukup prigel lha wong biji-ne ( istilah jaman SD mbiyen ,kalau sekarang IP-ne )jarena diatas 3,25 kok.
durung patang tahun wis kkn, tinggal selangkah lagi winisuda.
Lha yang nganeh-nganeh itu sejak pulang kkn kok punya hobi baru yaitu jalan-jalan ke pelosok ” nrabas desa milang kori ” atau kalau Mr Bush bilang Turne. Ndeso2 sikitar sleman wis diubengi, wonosari-mbantul tekan kulon progo wis apal,sok sok neng pelosoke magelang purworejo.Pokoke tornadone wis ditumpaki ngambah desa dan dusun.
Klimaks dari sak kabehi itu adalah saat dia memproklamirkan diri :


nDak ada dari temen kost ( termasuk saya yg biasa males kuliah ) sing setuju dan memahami ide pretikel kayak gitu. Kabeh maido dan ndak mudeng kenapa ndadak metu kuliah.
Wis sejak kuwi kamare kerep ketok terkunci, suwe2 wonge ora tau ketok.ngilang kaya aktivitis sing dijemput aparat ( wektu itu ).Bahkan untuk ngosongin kamarnyapun bukan dia yg datang, malah kanjeng ramane sing ngasta lurah di tlatah parakan sana yg mengeksekusinya.
Mas toni ngilang,ambles bumi.Kanca sak kost meh lali,sibuk dgn agenda masing2 :lulus,kerjo ( kayak saya menjual diri dadi sekrup industri ),nglumpuke sangu kanggo nglamar anake mertua.
Pirang tahun lalu saya (dikongkon kantor) lewat daerah temanggung, mak jegagik saya dadi teringat Mas Toni,krenteging ati suatu saat saya harus ketemu dia.
Pas prei desember taksampatkan sowan ke rumahnya di prajan utara terminal Parakan .
Weh badannya tambah lemu,masih riang dan andap asor.
Profesi yang digeluti adalah sebagai broker mbakau ( mungkin dalam siaran pedesaan disebut sebagai tengkulak ).masih mbujang. Dan yang pasti tiap sore sesudah ngAshar, mesti sarungan , ngopi sambil nglinting tembakau ( pakai klembak,cengkeh tanpa menyan ).
Urip harmoni dan nglaras yang membuat saya benar-benar iri.
Lha gimana ndak bikin meri yang lain, bayangkan :
- mbujang ( ning sudah ada calon ),
- rumah ada,
- tiap hari bisa sholat ashar di masjid depan rumah,
- tiap sore bisa ngopi,
- kadang-kadang kalau pas ada pertunjukan ketoprak atau lengger pasti bisa mirsani.
Pokoknya segala kebutuhan sosialnya mudah terpenuhi.
Keberanian menjalani hidup berdasar keyakinan sendiri yang mungkin tidak umum itu lho yang bikin saya kecil hati didepanya.
Mas2 dan mbak2 nek saya boleh nanya :
- lumrahkah kalau saya iri sama Mas Toni tsb ?
- lumrahkah jalan yang ditempuhnya ?
- Kira-kira jalan hidupnya itu karena saking beraninya dia atau justru karena saking penakutnya dia ya ?
- Terus kita ini termasuk orang yang punya pendirian atau justru cuman ikut-ikutan saja ya ?, kuliah - bekerja di kota-punya rumah mobil- terus rumangsa dadi uwong.
- Normalkah nek kita2 ini merasa bangga justru saat kita ndak punya waktu lagi nyawang srengenge cemlorot dan saat angslup?
bayangan saya kalau bisa kayak Mas Toni, keluarga kecukupan tur saben sore bisa nyruput teh panas sambil ngrokok gudang garam di rumah,
wah mak-nyus tenan.
salam
Solo 13 February 2008


Klebus dan jemek



Tahun kemarin neng awal pebruari buat pertama kalinya pagupon saya di bekasi klebon banyu dari jalan di depan rumah yg hari itu malih jadi kali.
Omah sing pernah jadi panggonan ngeyup anak-istriku (waktu belum mulih solo ) dadi jemek tur reged.Bletok dan sampah ting tlecek.Hawane adem,atis,sumuk,pliket dadi siji.Gimana ndak sumuk pliket wong meskipun kebak banyu, seharian itu saya ndak bisa mandi apalagi bebuang neng wc kudu diampet.Kalau sekedar nguyuh masih bisa,tinggal cari tempat yg agak sepi terus cuuur.Cuman untuk urusan ke wc sing paling menyiksa, bolongan wc terendam banyu, jangankan buat nangkring nambahi isine, wong justru isi jumbleng nya malah metu, jan njijiki tenan.
Lha yg nganeh-anehi banjir tahun kemarin kok ya dirayakan di tahun ini, dgn hari yg sama meneh : jumat.


Mbiyen Jare wong-wong pinter banjir gede jakarta ini adalah banjir 5 tahunan ( banjir kok seperti pemilu ),ngecuprus mereka mbawa dalil2,teori2,photo satelit.Ning reaksi alam nyatane ndak seperti itu.Lagi setahun wae wis banjir meneh
Nek miturut perkiraan saya kok kaya-kayane pemerintah rada angel ngatasi banjir.Jangankan gubernur ( sing jarene wis berpengalaman dan ahlinya ) wong presiden wae kethoke ya ndak bisa ngrantasi bebendu ini kok.Paling2 da pidato-pidatoan suwe2 wong-wong lali karo banjir.
Nah tahun ngarep iso nonton wong sugih ngungsi, thenguk2 neng jalan tol,mangan sego wungkusan.
Tahun ngarep juga tv bakal nayangkan omahe wong mlarat sing klelep.
Ora sugih, ora mlarat kabeh kena.
Jan melas temen dadi wong jakarta
Jakarta,jakarta
sampeyan iso bangga saben tahun tambah gedung lan mall
ning jangan lupakan acara awal tahun mendatang, siap-siaplah ngungsi mangan mie instan
Jakarta,jakarta
Akeh artis - wong sugih numpak mobil mewah,
ning eling-elingono sasi pebruari nanti - sampeyan mungkin bakal numpak gethek dan gerobak menembus dalan sing dadi segara
Jakarta-jakarta
kok yo kemlinthi - sombong banget pesta tahun baru geden-gedenan.
mbok ngrumangsanana rong sasi meneh klelep, dadi kali
Jakarta,jakarta
wis mbuh karepmu, wong angel dikandani kok.
salam


Sepi



Bagi jiwaku,cintaku dan langkah terpadu
Lalu tersentak diriku sadari lamunan
Kini sebenarnya aku tlah jauh berjalan
( sing nyanyi alm. abiem ngesti )
Ada saat dimana saya sering rumangsa sepi terasing saka ombyaking jaman.Mungkinkah karena saya jauh dari keluarga?.Ketoke kok ya ndak ya. Wong kalau pas di solo,ujug2 kesunyian itu juga bisa muncul kok.
Sok-sok memori masa lalu seolah muncul mak jegagik di depan mata.
Kenangan2 itu seolah tertanam kuat di dalam pikiran, menguasai kesadaran.Kenangan waktu isih cilik, kenangan waktu yang-yangan,kenangan yg indah tapi kadang kenangan sing nggak nyenengke juga muncul.


Idealisme ttg karir,idealisme ttg pengabdian,idealisme ttg spiritual ataupun komitmen hidup yg didasari keyakinan yg sangat hakiki.
Mungkin hal2 itu wis mulai luntur dalam diri saya, wis tak gadaikan atasnama kemajuan –perubahan jaman, kebutuhan keluarga,karir,ataupun tuntutan profesi.
Contoh sing gampang saja,mbiyen kepengine iso kerjo supoyo bisa mbantu wong liya, iso berguna buat yg lain, ternyata saiki lebih banyak faktor penghasilan yg nglandesi kerjaku.
Entuk duwit piro wae terasa kurang.Saiki saya wis pinter ngrancang kebutuhan anyar.Kaya-kaya kebutuhan ki ora ana entekke.
Dalam dunia pesrawungan juga gitu,ndisik iso amor karo wong akeh, neng wedangan,ngobrol ngalor ngidul soal apa wae.
Lha sekarang ? srawung mesti itung-itungan,pilih-pilih golek sing sak profesi ataupun sekelas,arep ngobrol kudu neng kafe,neng ndalan wis ora sempat aruh-aruh.
Kita jadi mengukur diri kita terlalu tinggi
Ketoke kok urip wis kelangan spontanitas, nek basa di kantorku “kehilangan benang merah dgn masa lalunya “
Pergaulan wis terpisah dari kesejatian,
Kepura-puraan dadi kebiasaan,
Kata-kata wis ndak punya penghormatan.
Dan tatapan mata tiada lagi terasa kehangatan
Kabeh diukur nganggo angka-angka
Yang saya rasakan : Nuraniku makin jauh dari langkah kaki.
Salam
30 Januari 2008


Begadangan





Konon menurut orang - orang pinter katanya ada beberapa tingkatan orang :
- yang pertama/ paling bijaksana adalah orang yang bisa mentertawakan dirinya sendiri
- tingkat dibawahnya adalah orang yang bisa menasehati dan menghibur dirinya sendiri
- berikutnya adalah orang yang bisa menasehati orang lain
- tingkat paling bawah adalah orang yang ndak peduli sama orang lain apalagi menasehati dirinya sendiri.
Sakliyane ketemu kelompok pengamen tsb kalau lagi ketiban wahyu pas sore/ malam mungkin akan ketemu seorang ibu yang gemuk dan berkacamata. Ibu ini biasa mangkal antara terminal Wonosobo- terminal Banjarnegara ( kadang sampai Purbalingga ).
Kalau pas diterminal dia akan njaluk uang ke orang lain, nganggo beberapa alasan :
- nggo bayar toilet - biasanya cuman Rp 500,-
- kehabisan uang buat pulang mintanya sampai Rp 5000,-
- kecopetan dan kemalan sama sekitar Rp 5000,-
Ibu lemu itu sudah menjalani profesi tsb sudah 6 tahun ( setidaknya yang saya lihat ).Jan bener2 setia sama profesi
Tentu wae kehidupan malam neng ndalan ndak akan berwarna tanpa kehadiran cah nakal ( nek bahasa kasare nggonku : lonthe ). Beberapa cah wedok nakal sing di jalanan wonosobo-banjarnegara saya kenal ( ning sampeyan jangan tanya apakah saya kenal karena sering ketemu atau karena pernah pakai jasa mereka- ora bakalan ngaku saya ).
ana mbak pinah wong wonosobo ning bertugas di banjarnegara,ana mbak ana wong temanggung sing dadi simpenane pak polisi,ana mbak dewi sing putih awake gede (ning ora lemu , wis kaya pitik bangkok – marem tenan ketoke ). Mbak heri sing nyambi bukak pijat panggilan.
Wis kalau ketemu mereka iso marahi lali ngomah.
Ning itu semua dulu lho mas, Jaman mbiyen.
Kalau sekarang wis suwe aku ndak ketemu mereka.
Mugo2 wae para mbak2 tsb masih sehat ( nek iso wis ndak nyambut gawe kayak gitu lagi-mesakke )
Salam,
29 Januari 2008


Jaman


Desane ra kuat mbangun dibantu bapak2 abri ana AMD.Diajari nggawe apotik hidup,warung hidup dllNek Awan wis kesel neng sawah bengine nonton siaran pedesaan di tv,durung marem ana acara safari lan kamera ria.
Durung iso turu iso ngeloni bojone, entuk bantuan alat kb gratis.ora wedi nek meteng.Cobi sampeyan penggalih arep kelonan karo bojo saja pak Harto kersa menggalihke lho.Coba kalau sekarang jangankan mau turu sama istri,wong mbesok ndak bisa masak gara2 ndak ada minyak,ndak ada beras,ndak ada tempe saja cuman di yem-yemi kalau stocknya aman,kelangkaan karena spekulan,alasan thok.Kakehan iyik


Memang ya lumrah nek suwargi pak Harto banget perhatian sama wong ndeso soalnya memang latar belakangnya sangat kental sebagai orang tani.Dus dgn kata lain latar belakang seseorang akan sangat mewarnai tipikal kepemimpinanya.
Contoh lain gus dur yg punya background lsm,pembicara seminar ataupun diwawancarai koran ya jaman itu dikebaki dgn wacana2 terus,perang statement, pokoke jaman itu langit negara kita dipenuhi dgn retorika2 dan wawancara.Lha tentu saja lsm,koran tv ataupun media lain untung gede.Baik koran politik maupun tabloid lher dan mistik laris tenan.Nek nggon wayang meh sama karo lakon petruk dadi ratu.
Kanggo wong cilik kayak saya jaman itu jaman sing mbingungke, bingung mbedake sing bener lan sing pener.
Anggere sampeyan wani ngomong kenceng tur mbawa jargon demokrasi ataupun hak asasi sampeyan mesti dianggep bener lan didukung .Mbuh kuwi bikin tatanan rusak,moral ambrol ataupun agama ternistakan ,sampeyan tetep menang.
Ning nek kanggone cah enom sing seneng bengok-bengok neng ndalan,lsm , politikus jaman itu adalah jaman keemasan.Akeh proyek sing iso digarap .Wong-wong pada rumangsa bisa ( ning arang2 sing bisa ngrumangsani ), kerusuhan neng ngendi2.Pokoke wong indonesia isine panas terus atine, gampang nesu.Saben dino dalanan kebak demo. Jan mbingungke tenan.
Sekarang pak Harto wis seda, diiringi rasa kehilangan sebagian rakyat juga,cacian dan tuntutan hukum dari yg lain.Jane ki yo nek menurut saya kok ndak etis ya, orang lagi sakit sampai seda kok malah didemo & dionek2ke supaya diukum.
mBok ya ngilo githoke , aja rumangsa paling resik.Pak Harto ki yo mung menungsa lumrah,ana salah lupute ning rak yo akeh banget jasane.
Timbang wong2 sing bengak-bengok neng ndalan nuntut pak Harto diukum, saya kok nganggep pak Harto lebih berjasa dibanding mereka.
Muga2 suwargi pak Harto pikantuk kalenggahan inggkang sae wonten ngersane Gusti Pangeran.
Salam,
29 Januari 2008


nDonga



nDonga-nDonga panjang . Perkara yg satu ini memang termasuk yg belum banyak takajarkan ke anak-anakku.bukan karena ngremehin doa justru amarga saya ini termasuk mensakralkan banget donga jadi ndak sembarangan kita ngadep Gusti Pangeran,asmaNe sangat suci bos.


Takut2 saya sampekan apa yg tak rasakan, gini lho mas bukannya saya nganggep donga panjenengan jelek, yg pertama otak saya inikan cupet lan cubluk jadi saya ndak bisa apal bacaan yg panjang2 gitu. Terus saya ini kan orangnya kotor,kebak dosa apa ya pantes saya nranyak2 wani nyedaki Gusti Pangeran.Ibaratnya jangankan masuk emperanNya, wong ndekatin pagerNya saja saya ini ndak memenuhi syarat kok. Kok ndakik-ndakik saya ngomong panjang lebar didepan Gusti Pangeran,ya ndak wani mas.
Sak jroning urip saya sudah banyak kanugrahan yg dikasihkan Gusti Pangeran ke saya, malah jauh melebihi apa sing takinginkan.
- dulu saya cuman kepingin bisa mbayar kontrakan dan ndaktelat, eh malahsaya dapat rejeki bisa punya rumah sendiri.
- mbiyen waktu mau kerja pengin bisa buat mbayar utang, lha Gusti Pangeran kok ngasih bebungah saya bisa nabung.
- mbiyen pengin bisa teratur makannya, sekarang wis bisa jajan soto kadipiro,sate buntel,thengkleng,bakso rusuk,bakmi bu tjitro.apa ini bukan paringane Gusti sing ngedap-ngedapi
Nah kalau saya sudah dikasih banyak, apa ya pantes saya masih minta2 lagi sama Pangeran.Kok kayaknya saya ndakpatut mas,terlalu kemaruk itu.
Ilat saya ini kan lidah sing biasa kena sego pecel,jangan lodeh ataupun sambel trasi,tentunya ya ndak bisa pas buat ngucapin doa pakai cara ingris,india ataupun arab.
Donga yg saya tahu ya cuman :
duh Gusti,dumateng Panjenengan kawula ngaturaken agengin panuwun - awit sampun kathah kanugrahan ingkan kawula tampi.
duh gusti,dumateng Panjenengan kawula pasrahaken sadayanipun
itupun sok-sok masih saya ringkes lagi kok :
maturnuwun duh Gusti,kawulo pasrah sedayanipin
cuman rumusan ini donga yg saya apal, saya coba untuk sering2 ngucapinnya.
Dan saya ajarkan buat anak2ku, lha model donga gini pantes ndak ya diucapkan di sekolahnya ?
Salam,


Jangan Tumpang (sayur dari tempe bosok )



Nah sejak jaman repormasi para priyagung mangkin pinter ngetrapake aturan antri bagi wong cilik ( yg sering diidentikan dgn wong mlarat tur ora mangan sekolahan) soale dianggap kaum sing perlu disesuaikan dgn kemajuan jaman . Dalam bahasa ilmiahnya adalah meningkatkan kedisiplinan rakyat indonesia menuju masyarakat yg berkualitas.Jadi ya ora aneh nek sekarang :
- mau beli beras kudu antri,
- mau beli lengo pet ( minyak tanah ) antrine rapi pake jrigen ditaleni (tur barisane dowo banget ,mlungker-mlungker )
- arep nggoreng ? ya ngantri tuku lengo klentik atau nunggu operasi pasar.


Kalau pake bahasa wedangan : wong-wong pinter saiki mung pinter nggawe aturan,antrian,sop ning gak iso nyediani barange. Manis neng lambe ning pahit tenan di lapangane.
Lha yg lebih tragis lagi minggu2 kemarin tempe menghilang dari jakarta, neng pasar babar blas ora ana tempe.Bayangkan kita yg dikenal sebagai bangsa tempe harus berpisah dari tempe.Tempe yg jadi jatidiri kita hilang.
Buat yg biasa makan burger,kentaki dsb mungkin ini kejadian biasa wong itu kan semata-mata mung persoalan suple lan deman,mung masalah disparasi harga kedele.
Ning nek kanggo wong2 kayak saya ini persoalan kedele tempe kan ndak sesederhana gitu,coba sampeyan bayangkan wong ndeso kayak saya harus makan tanpa lawuh tempe ? apa ya kolu madang tanpa aroma tempe ?
yang ta wedeni itu kalau kelangkaan tempe makin berkepanjangan,wis makin sengsoro urip ini, coba sampeyan penggalih:
- nek tempe langka maka kalau pas dina jumat saya nggandul sepur pulang ke solo begitu jam makan di purwokerto pasti mendoan di warung bu parlan sudah ndak ada,tempe kripik juga ikut menghilang, kapiran tenan saya
- begitu kereta sampai di solo bayangan saya ttg mangan enak di rumah mesti musnah juga,ibunya anak2 kasih alasan : hari ini ndak bikin jangan tumpang, ra nduwe tempe bosok,tempe seger saja ndak ada di pasar kok.
bayangkan ! mulih ke solo tanpa menyantap jangan tumpang ?.
Mosok akeh wong pinter sing ngurus negoro, kok menyediakan tempe wae ora iso.
Begitu banyak priyagung sing sekolah duwur tapi menjaga ketersediaan jangan tumpang saja angel.
salam
Solo 24 Januari 2008


Wisata Gunung Kemukus



Iseng2 baca tabloid yang cacahe akeh tenan dan gambarnya sangat atraktif banget : kalau ndak gambar wanita bedidang-bediding meh wuda dengan ekspresi yang mengundang angan2, ya gambar memedi ,pesugihan ataupun yang mambu-mambu menyan kembang setaman.


Yang kadang bikin saya agak bingung itu kok ada dukun nawarkan penglarisan dan pelancar rejeki, wong dia sendiri masih pasang iklan.
Intinya di jaman sakiki sudah tak ada lagi yang perlu ditabukan buat ditawarkan dan dijual. Dari harga diri dan kehormatan wanita sampai Asmane Gusti Pangeran kalau memang bisa dihitung dengan rupiah ya iso didol.
Ndilalah kok saya jadi ingat tempat wisata di utara kota kita. Nggone neng tengah waduk, gampang dijangkau dari sala.Gunung Kemukus,
Ragam wisata di Gunung Kemukus ini bisa kita ekspose dan iklankan besar-besaran lewat tv atawa koran tabloid sebagai tujuan wisata komplit.
Bisa buat nyari pesugihan dan penglarisan tur iso dadi pelampiasan laku ngiwa sisan.
Rasanya belum ada tempat wisata spiritual sing unik dan menarik kayak Gunung Kemukus.
salam
yayon-kerepalur


Rel Sepur Purwosari




Nah soal rel sepur itu beberapa waktu lalu di koran ramai ngomongin soal rel sepur di Sala yang membujur dari purwosari sampai sangkrah ( atau arahnya terbalik dari sangkrah ke purwosari ).
Ada yang pengin supaya dibongkar soale mbebayani , belum lagi lintasan yang di purwosari bisa bikin orang naik motor kepleset dan ora patut ana sepur kok ngliwati tengah kutho, apalagi lalulintas slamet riyadi sudah padat.
Lha pihak yang berseberangan justru ngendika kalau keberadaan rel sepur yang nglekar sejajar dalan protokol slamet riyadi itu merupakan keunikan Sala yang nggak ada di tempat lain, dus harusnya malah dikembangkan.
Ndak tahu saya pihak mana yang benar, yang pasti sih anak saya seneng banget kalau pas lewat ada sepur wonogiri yang melintas,
Terus emang baru sekali ini saya nglihat takbiran lebaran pakai sepur, juga waktu agustusan kemarin ada orang main band di atas sepur melintasi kota.
salam
solo 23 januari 2008


Yang-yangan (dikenal sebagai pacaran )



ra perduli mbledhose gunung
wong yen lagi naksir
ra perduli yen perang nuklir
nadyan lagi bokek
direwangi nrethak nrethek
jarene wis jodo
opo opo duweke wong loro ………………………….
…………………………
……………………….
Pacaran adalah kegiatan yang paling nganeh-nganehi, ndak ada yang lebih indah dan lebih suram dibanding pacaran.
Wong di pacaran inilah kita tahu cara ngapusi wong tuwa yang indah kok,
di pacaran juga kita ngrasake waktu bisa berputar ndak teratur,
sok-sok sedina sepertinya cepet banget, ning kadang sejam bisa jadi terasa suwe tenan.
Lha cuman boncengan sore2 mubeng2 ora jelas juntrunge aja, senja itu bisa sangat indah kok.
Tapi udan sing deres dibarengi bledek sing nyamber2, ndak sesuram kalau cinta wis mulai berurai air mata.
Jan mbrebes miline ora ilang nek mung sedina.


Ada lagi yang pacaran pertamanya harus backstreet ( liwat lawang mburi ) karena ada pihak lain yang ndak setuju, bisa orang tuwa atau kadang tetangga sebelah yang juga naksir.
Prestasi tersendiri adalah kalau pacaran yang pertama ini bisa sampai penghabisan jadi suami istri, tapi rasanya amat jarang yang bisa begini. Berarti seumur- umur mung pernah pacaran sepisan, bisa karena setia dan cocok bisa juga karena memang ora payu dan ndak pinter ngrayu.
Napak tilas waktu sma dulu, pacar pertama saya masih sak kampung ( yah mungkin karena jangkauan area pemasaran saya masih terbatas ,mungkin bahasa sekarangnya adalah : segmentasinya ndak jelas pokoke waton dekat dan sering ketemu ),
ada enaknya ada susahnya.enaknya karena waktu itu belum ungsum hp jadi kalau janjian harus disampaikan langsung, tentunya jarak yang dekat membuatnya lebih mudah. Ndak enaknya, karena saya termasuk backstreet ,yang-yangan sama tetangga bikin orang tuwa cepet tahu alias gampang konangan.
8 tahun pacaran pakai metode gerilya dan delikan itu berjalan sampai tiba saat berpisah. udan tangis, donya ketok semrepet memang. tapi mungkin ini harus terjadi .
Sekarang masing-masing sudah punya pasangan dan buntut dewe2, problem baru muncul kalau pas lebaran atau ada acara ngumpul2. , ndak bisa dicegah pasti ketemu dgn pacar pertama,
saya sering kikuk apalagi istri juga tahu kalau pernah ada sesuatu antara kami, jan pokoke marahi pekewuh tur salah tingkah gitu, sok-sok saya pura-pura ora weruh, ning jane deg-degan
salam
yayon-kerepalur


Tentreming Ati



Berita banjir Solo kemarin dan gempa plus angin lesus Jogja dulu, mengingatkan saya akan suasana jogja dulu.
Hal yg saya sukai kalau pas ke jogja ( neng yoja ) adalah jajan soto, bisa ke tempat pak soleh ataupun kadipiro ( yg lor ndalan ).
Warung pak soleh dgn soto daging sapi punya suasana islami yang kentel ( hawa ne ki hawa santri ), nah kalau soto kadipiro pake daging ayam ning hawane khas njawani cocok buat wong abangan kayak saya ini.
Suasana njawani makin lengkap dgn adanya tulisan di dekat meja utamanya. Ditulis pake huruf jawa, sederhana tapi bagi saya itu sudah mencakup keseluruhan cekelaning urip di jagad bebrayan ini.
Sebuah pandangan yang bisa menuntun ke sangkan paraning dumadi ( atau kalau Cak Nun bilang : bisa dijadikan pedoman buat memahami keikhlasan dan rasa syukur menuju tataran insanul kamil ).
Nah kalau saya ndak salah mbaca bunyinya :
kamulyaning urip
dumunung tentreming ati
( kesuksesan dan kebahagiaan hidup,
terletak pada ketentraman hati )


Dalam rumusan modern :
orang akan merasa sukses dan bahagia kalau keinginannya terpenuhi.
Jadi susah payah mbanting tulang, sirah dibikin sikil, sikil dibikin sirah buat ngejar keinginan. Cuman selama ini keinginan-keinginan kita ini kan kadang liar, kadang mengada-ada. Begitu kreatifnya kita menciptakan keinginan-keinginan baru, alibi dan dalil diperas buat jadi alasan bahwa keinginan tsb sesuai dgn kebutuhan kita.
Nurani kita sudah dilatih buat terbiasa dgn kepuasan pribadi,
kebahagian kita sandarkan pada terlampiaskannya kebutuhan pribadi.
Jadi kebahagiaan dan kesuksesan hidup adalah muara atawa kondisi final dari serangkaian usaha yang telah kita lakukan.
Nah di soto kadipiro konsep bahwa kebahagian adalah tujuan akhir dari aktivitas itu ora kanggo.
Kebahagiaan dan kesuksesan ada dalam setiap proses atau kegiatan itu sendiri. Tujuan dan hasil final bukanlah segala-galanya.
Niatan yang tulus, dan mampu mengendalikan keinginan ( iso mbedakke pepinginan sing perlu lan ora perlu ) adalah jaminan kebahagiaan itu sendiri.
Bahkan kalau kita bisa meminimalkan keinginan kita,hidup jadi lebih gampang dan kebahagiaan ada di tangan.
Semoga saat ini kita bisa memenej segenap doa,alibi,sebagian rejeki,dan hati kita untuk satu keinginan :
melihat berakhirnya derita saudara kita :
- yg kebanjiran
- yg kelongsoran
- yg harus antri minyak,tempe ataupun terigu
- dan yg sedang menderita lainnya
semoga sejenak kita merasa sudah berkecukupan hingga punya waktu untuk orang lain
semoga semua makhluk berbahagia


Prei Sekolah



Biar bisa gaul & diterima sama kanca-kanca yg lain maka kita ndak boleh terlihat cilik (mbocahi) apalagi ketok jirih bin clingus.Banyak cara praktis buat mbuktikan kalau kita ndak masuk dlm kategori itu,
misalnya :
- nek ada bancakan buat cah cilik jangan pernah ikut ( bancaan sepincuk isine sego gudangan + cenggereng dele + gereh diglepungi ditambah endog disigar papat )
- bisa bikin mainan sendiri ( kayak sethokan,plintheng,kreta2an dari kembang tebu )
- wani adus kali ( teutama kalau pas banjir, kalau sekarang nekat adus kali ya klebus oli dan bletok ireng )
- melu golek tebu ( nyolong tebu - kalau menurut bahasa pos kota ).
Kebetulan tipes dekat cemani yg waktu itu masih banyak kebun tebu ( suasanane masih sepi cuman ada gedung yatim piatu, pabrik mihun sama konimex yg masih baru ).
Secara gampang kami niteni & nglompokan tebu dalam 3 jenis :


- tebu bibit, warnanya mirip tebu manten tapi lebih besar rasanya manis & empuk , setelah dipanen dipotong2 buat bibit ( cuman ada gosip bisa bikin beri2 kalau dimakan -buat nakut2i aja sih )
- tebu tri ( tebu rakyat intensif ) ini yg paling enak legine pol tur kulitnya ndak kandel.
Nah untuk nyari ( eh nyolong ) tebu ini bisa dilakukan sebelum panen maupun saat tebu sedang dipanen.
Sebelum panen
Biasanya dilakukan dgn pura2 golek welut ataupun numpak kebo yg lagi diangon disekitar kebon tebu,pas situasa aman tinggal cres cres cres .Kelemahan metode ini ora iso njikuk akeh buat dibawa pulang soale gampang kecekel CB ( semacam centeng penjaga keamanan kebon tebu ),wah kalau kecekel cilaka banget wis dionek2ke sok-sok kon ucuk klambi buat disita.Pernah spisan saya ketangkep cb waktu nyari tebu punyaknya pak lurah cemani/ngruki wak nangis tenan saya di seneni,kapok-kapok.
Pas panen
istilahnya rembang,dikebon tebu dibuat rel buat lewat lori yg ditarik lokomotif uap kecil (orang nyebutnya montit-plesetan dari motif-lokomotif ).cara nyarinya bisa gresek yaitu ngambil sisa tebu yg nggak diangkut sama kuli atau ndudut tebu yg ada dilori saat cb ataupun petugas sinder (sebutan kami buat petugas dari pabrik gula,biasanya pakai jip wilis yg ada gandengan dibelakangnya )lengah.
Kemarin waktu lewat cemani dekat pabrik konimex wis sumpek isine omah thok,tebune udah ndak ada blas.
tebu dan ketangkep cb udah ndak jaman lagi.
Sing akeh cuman warung jualan pulsa,bengkel motor, rental ps.
Nyolong tebu sudah kehilangan pamor, kehilangan eksistensinya buat nguji keberanian dan sosialisasi.
Mungkin nyolong gulanya bulog lebih menarik.


Saturday, February 23, 2008
huruf jawa/aksoro jowo







t]i yo no
mungkin sebagian besar dari kita sudah lupa,
aku sendiri agak lupa dengan tulisan ini.tapi aku akan ingat karna blog ku sendiri
bahwa kita orang jawa,memiliki huruf sendiri
suwuuuunnn!!!
purun ningali blog kuloooo!!!
link yang berhubungan; http://hanacaraka.fateback.com/aksrjw.htm


Friday, February 22, 2008
tanda - tanda terjangkit virus pada komputer


Tanda tanda pc anda telah dijangkiti virus adalah seperti berikut:
* PC menjadi hang .
* Prestasi PC tiba-tiba sahaja menjadi lembap. Sebarang aplikasi atau fail yang hendak dibuka menjadi terlalu perlahan.
* Keluar mesej "Out of memory error" walaupun PC mengandungi ruang ingatan yang mencukupi.
* Sistem operasi Windows tidak boleh dijalankan walau sebelum ini kita tidak pernah menyentuh bahagian setting ataupun mengubah registry.
* Sistem operasi Windows tidak dapat dijalankan kerana fail-fail penting untuk menjalankannya hilang tiba-tiba.
* Ada program yang tidak pernah diinstal sebelum ini tiba-tiba muncul dan berjalan dengan sendirinya.
* Terdapat proses yang tidak diketahui sedang berjalan dan menggunakan banyak sumber CPU.
* Kita tidak boleh menginstal sebarang program atau aplikasi baru.
* Windows seringkali reboot dan proses reboot berlaku berulangkali.


* Program atau aplikasi yang sebelum ini boleh digunakan crash secara tiba-tiba.
* Drive partition bagi cakra keras, CD-ROM dan cakra liut tiba-tiba sahaja hilang.
* Menerima email yang mengandungi sisipan-sisipan yang ganjil, contohnya mengandungi dua ekstensi.
* Perisian Antivirus hilang tiba-tiba.
* Perisian Antivirus tidak boleh di instal.
* Dialog box terpapar pada skrin secara tiba-tiba.
* Sistem PC berjalan dengan sendirinya, misalnya tetikus menunjuk ke sesuatu, membuka dan menutup tray CD-ROM dengan sendirinya.
* Penunjuk tetikus berubah imej dan grafik.
* Ikon-ikon ganjil terpapat pada sistem tray walaupun tidak pernah menginstal sebelum ini.
* Muzik atau Video tiba-tiba sahaja dimainkan dengan sendirinya.
* Saiz sesuatu fail berubah, walaupun kita tidak mengeditnya sebelum ini.
* Fail-fail yang kita simpan hilang satu persatu.
* Properties sesuatu fail berubah dengan sendirinya.
sumber : www.familiazam.com


Buat Domain Gratis di co.cc




Cara daftar di CO.CC
1. Kunjungi CO.CC (aff).
2. Di kotak yang tersedia (lihat gambar 1), isi alamat yang diinginkan. Contoh. namasaya.co.cc. Klik “Check Availability”. Kalau “Available” (belum ada yang punya), teruskan prosesnya. Kalau sudah ada yang pakai, ulangi lagi dengan mengisi nama yang lain.
sumber http://afatih.wordpress.com/2008/09/19/buat-domain-gratis-di-cocc/


Thursday, February 21, 2008
Udan





Tekan esuk anggonku turu ora angler. Tangi kawanan, tekan kantor jam 08.28 WIB. Wadhuh! ***


Friday, February 15, 2008
Kenya Bali - Balinese Girls



Saliyane gambar kenya-kenya iku, ing ngisor iki uga gambar-gambar seka plesiran ing Bali:




Wednesday, February 13, 2008
MP3 Wayang Ki Hadi Sugito




Maune aku nyoba upload ing salah sijining situs. Ananging merga saka gedhening ukuran file (saben track rata-rata 30Mb), upaya iku dak urungake. Mulane aku durung bisa atur katerangan marang sedulur-sedulur, ing ngendi file-file MP3 iku bisa kaundhuh. Sedulur-sedulur sing ngersaake dikirimi uga durung dak kirimi, kepara malah ana sing durung dak balesi. Akeh sing padha mundhut priksa, yen CD-ne dikirimake, kudu ngganti rupiah pira....
Tekan bab iki aku dadi tidha-tidha...hehehehe...yen ngene iki kan klebu mbajak toh? Aku wedi je... Nanging uga mesakake sedulur-sedulur sing kepingin banget kagungan MP3-ne iku. Ana sedulur seka Banjarmasin, Bandung, Semarang, Jogja, Solo lan sapiturute!
Byuuuh... Mula saka iku, tekan saiki durung ana sedulur sing dak kirimi CD MP3 wayang Ki Hadi Sugito iku! ***


Sunday, February 10, 2008
Daftar Isi






Friday, February 8, 2008
NASIB WARSA ENGGAL HIJRIYAH LAN JAWI


Penanggalan ingkang dipun kenal dening masyarakat Indonesia wonten tiga, Masehi, Hijriyah, Jawi lan Cina. Penanggalan Hijriyah lan Jawi menika prasasat mboten wonten bedhanipun kejawi angka tahunipun, penanggalan Jawi langkung kathah tinimbang penanggalan Hijriyah. Pramila, wonten tigang prengetan warsa enggal, warsa enggal Masehi ingkang dhawah tanggal 1 Januari, warsa enggal Hijriyah lan Jawi ingkang dhawah tanggal 1 Muharram / 1 Suro, lan warsa enggal Cina utawi asring kasebat Imlek (nyuwun pangapunten, kula mboten paham sistem penanggalan Cina, warsa enggal menika dhawah tanggal 1 wulane punapa. Menawi sedherek-sedherek wonten ingkang mangertos, mangga saged paring seserepan kagem kula ingkang cubluk punika).
Saben prengetan warsa enggal, pemerintah Indonesia netepaken dinten punika dinten libur nasional. Wonten ing tanggalan utawi almanak kacithak kanthi werni abrit. Prengetan warsa enggal Masehi dipun prengeti kanthi gumebyar. Wonten ing TV-TV, hotel, restoran, lapangan-lapangan dipun wontenaken perayaan arupi pentas musik, pesta kembang api, nyebul trumpet lsp. Wonten TV lan radio nggih mboten kalah meriah, artis-artis terkenal dipun dugekaken kagem damel semarakipun warsa enggal. Enem, sepuh, jaler, wadon sedaya mahargya dhatenge warsa enggal 1 Januari.


Lajeng pripun nasibipun warsa enggal Hijriyah lan Jawi? Mrihatinaken. Sepi saking perayaan lan ugi saking pemberitaan. Pancen warsa enggal Hijriyah lan Jawi punika mboten idhentik kalihan keramean, nanging langkung caket kalihan mawas dhiri, mbiji tumindak ingkang sampun dipun lampahi wekdal setahun ingkang sampun kalampah, kagem kaca benggala sangunipun gesang wonten warsa ingkang badhe dhateng. Hijriyah ugi ngemu teges pindhah, saking samubarang ingkang kirang sae tumuju tumindhak ingkang sae. Sakperangan tiyang Jawi nyambut dhatengipun warsa enggal kanthi lek-lekan, kungkum lsp. Wekdhal ingkang sae kagem njamasi pusaka. Nanging, pawartos ngenani warsa enggal Hijriyah lan Jawi wonten ing media massa benten sanget kalihan prengetan warsa enggal sanesipun. Menawi panjenengan mirsani TV wekdal prengetan warsa enggal Hijriyah lan Jawi, prasasat mboten wonten bentenipun kalihan adicara ingkang dipun siyaraken kaliah dinten sanesipun. Menawi kula kepareng mbiji, media massa Indonesia khususipun TV sampun tumindak jahat kanthi perlakuan ingkang mboten sami antawisipun warsa enggal Hijriyah lan Jawi kalih warsa enggal sanesipun. Kados warsa enggal Hijriyah lan Jawi punika mboten wonten, mboten dipun reken. Kangmangka, tiyang Islam wonten ing Indonesia punika paling kathah (mayoritas). Tiyang Jawi ing Indonesia ugi langkung kathah tinimbang tiyang saking suku lan etnis sanesipun. Nanging kenging punapa kok tiyang Islam lan Jawi ingkang kathah cacahipun mboten saged paring warna wonten ing prengetan warsa enggalipun.
Sedhih ati punika menawi ningali dhene tiyang Islam kathah ingkang mboten mangertos kalihan warsaipun, napa malih kok mrengeti. Semanten ugi tiyang Jawi kathah ingkang mboten mangertos kalihan penanggalan Jawi. Warsa enggal Hijriyah lan Jawi lumampah tanpa prengetan, tanpa pemberitaan. Warsa enggal utawi warsa lawas, sami mawon, mboten wonten bentenipun. Langkung mangertos penanggalan Masehi lan Cina tinimbang penanggalanipun piyambak. Langkung remen mahargya warsa enggal Masehi lan Imlek tinimbang mahargya warsa enggal Hijriyah lan Jawi.
Sinten malih ingkang badhe mrengeti, lan mangertos wontenipun penanggalan Hijriyah lan Jawi kejawi tiyang Islam utawi tiyang Jawi piyambak.


ISUK TEMPE SORE DELE



Kagem tiyang Indonesia, mesthi kemawon sampun asring mireng, persa lan dhahar tempe. Tempe saged dipun damel lawuh anggenipun dhahar, ugi saged damel cemilan. Tempe goreng, sanajan namung dipun goreng, raosipun nggih sampun eco, napa malih menawi tambah dipun bumboni dados mendhoan, miturut pak Bondan Winarso raosipun mak nyyussss.....
Tiyang Indonesia umumipun dhahar tempe, paling mboten kaping setunggal pendhak minggunipun. Sebab regine murah tur nggih nilai gizinipun kathah. Tempe saged dipun damel sumber protein nabati. Nilai gizi tempe meh sami daging. Nanging tempe mboten bakal dipun temoni wonten ing restoran-restoran ageng utawi hotel berbintang. Sebab tempe idhentik kalihan panganan tiyang mboten gadhah, mboten pantes dipun sogataken wonten ing restoran utawi hotel berbintang.
Tempe ugi nggadhahi konotasi ingkang awon. Tuladhanipun ukara "mental tempe". Mental tempe ngemu teges menawi tiyang menika jirih, mboten kendel, gampil luntur semangatipun, mboten wantun ngadhepi tiyang sanes utawi ngadhepi kahanan. Tiyang ingkang gadhah mental tempe temtu kemawon mboten bakal saged maju lan mboten saged berkembang. Jalaran saking konotasi awon tumrap si tempe wau, tiyang kathah ingkang mboten nggadhahi selera dhahar tempe, mbok menawi ajrih menawi mentalipun dados mental tempe. Utawi saged ugi ajrih menawi drajatipun utawi ajining dhiri mandhap amarga dhahar tempe. Wonten malih paribasan "esuk dhele sore tempe", ingkang tegesipun tiyang ingkang remen mencla mencle. Tempe sami kalih mencla mencle.


Dele menika bahan kagem damel tempe. Temtu kemawon menawi tempe reginipun nggih ndherek mindak, ukuranipun suda sansaya alit, lan barangipun nggih angel dipun padosi. Sebab, tiyang ingkang damel tempe mboten kiyat kulak dele ingkang reginipun mboten mundhak malih, nanging gantos regi. Wonten Jakarta tiyang ingkang gadhah usaha damel tempe ngantos demo lan mogok mboten damel tempe. Sebab kanthi awisipun regi dele, pabrik tempe mboten saged damel tempe malih.
Kalodhangan punika kedah saged dipun waos dening para among tani. Bilih nanem dele punika saged ngasilaken. Reginipun awis lan tasih arang tiyang ingkang ngginakaken kesempatan punika. Kagem para mudha ingkang nembe pados pakaryan, mangga nyobi tetanen. Makarya ngupaya jiwa mboten kedah dados pegawe utawi karyawan. Dados petani uga mboten ina.
Menawi dipun tingali, wekdal sakpunika sampun langka sanget nem-neman ingkang kepingin dados tiyang tani. Mboten wonten lare alit ingkang nggadhahi gegayuhan (cita-cita) dados tiyang tani. Kadosipun, pakaryan tani punika andhap sanget drajatipun. Sakmenika ingkang taksih kersa njegur sawah, ngolah siti biyasanipun ingkang sepuh-sepuh. Saksampunipun tiyang sepuh-sepuh punika seda, umumipun anak putunipun mboten kersa nerusaken tetanen. Sawah utawi tegalanipun dipun sade, damel tumbas kendaraan utawi sanesipun.
Mboten saged dipun bayangaken 10 tahun malih, regi-regi bahan pangan. Menawi lahan tetanen sansaya ciut, dene ingkang saya ngrembaka pabrik kaliyan perumahan, ingkang dipun bangun sak inggile siti persawahan utawi tegalan. Bahan pangan kadosto beras, dele lan sakpanunggalanipun kedah dipun kintun saking manca (impor). Menawi pangan mawon dipun impor, kiamat bangsa Indonesia sampun caket, negari sanes saged gampil anggenipun ndhikte negara niki.
Pramila, ingkang taksih gadhah siti ingkang arupi sawah utawi tegalan, mangga dipun jagi tetep saged dados lahan ingkang produktif, sampun ngantos dipun gantos fungsinipun. Ingkang kagungan rejeki kathah, mangga sami mundhut siti sawah utawi tegalan lan dipun ginakaken kagem tetanen. Mugi-mugi, Indonesia saged swasembada pangan, mirah sandang mirah pangan, gemah ripah loh jinawi.


Friday, February 1, 2008
Belajarlah Mati Sebelum Kematian itu Datang



Belajar mati disini bukanlah dalam artian kita harus bunuh diri untuk bisa mengecap sebuah kematian. Tetapi arti kata belajar mati di sini adalah mematikan segala bentuk hawa nafsu untuk bisa bertemu dengan Sang Khaliq.
Orang yang beragama Islam juga memiliki kata-kata seperti itu yakni "Sholatlah kamu sebelum kamu disholati orang lain". Artinya, bagi orang yang beragama Islam harus menjalankan sholat yang sejati. Bukan sholat yang hanya sekedar "gugur kewajiban" saja. Tetapi sholat disini adalah mengenal, menghadap, menyembah Allah. Dengan sholat, kita bisa mengenali Allah. Dengan Sholat kita bisa berbicara dan berkomunikasi dengan Allah. Seusai sholat, kita akan bisa merasakan kenikmatan dalam berkomunikasi dengan Allah.


Dengan samadhi/meditasi, kita meninggalkan dunia ini untuk sementara waktu dan memasuki alam lain yakni alam jabarut, malakut hingga alam ilahiah. Dengan memasuki berbagai alam ini kita akan bisa melihat kebesaran dari Gusti ALLAH akan semua makhluk ciptaannya. Jika hal itu sering kita lakukan, maka sewaktu-waktu jika kita dipanggil oleh Gusti ALLAH (meninggal dunia), kita sudah siap.
Mengetuk Pintu Gusti ALLAH
Tidak ada bedanya tatakrama ketika kita bertamu dengan ketika kita menghadap pada Gusti ALLAH. Kalau kita bertamu ke rumah rekan atau sahabat, tentunya harus mengetuk pintu terlebih dulu sebelum siempunya rumah keluar. Demikian pula ketika hendak menghadap pada Gusti ALLAH. Kita harus mengetuk pintuNYA.
Mengetuk pintuNYA itu tidak dalam artian yang sebenarnya. Tetapi dalam artian meminta ijinNYA untuk bisa masuk ke alamnya. Manusia tidak akan bisa masuk dengan sendirinya tanpa mengetuk pintu Gusti ALLAH itu. Cara mengetuk pintu tersebut adalah dengan doa yang disebut dengan doa kunci.
Doa tersebut hendaknya dibaca tujuh kali dengan menahan napas setiap kali membacanya. Doa tersebut berbunyi:
Gusti Ingkang Moho Suci
Kulo Nyuwun Pangapuro Dhumateng Gusti Ingkang Moho Suci
Sirrullah, Dzatullah, Sifatullah
Kulo Sejatining Satrio Nyuwun Panguoso
Kulo Nyuwun Kanggo Tumindhake Satrio Sejati
Kulo Nyuwun Kanggo Anyirnakake Tumindak Ingkang Luput.
Dengan mengetuk pintu Gusti ALLAH tersebut, maka kita sudah bisa melanglang buana milik ALLAH yang tidak semua orang bisa memasukinya. Tentu saja, semua itu atas izin dari Gusti ALLAH sendiri sebagai pemilik alam semesta. Mudah-mudahan artikel tersebut dapat berguna. Rahayu...Rahayu....Rahayu....


Belajarlah Mati Sebelum Kematian itu Datang



Belajar mati disini bukanlah dalam artian kita harus bunuh diri untuk bisa mengecap sebuah kematian. Tetapi arti kata belajar mati di sini adalah mematikan segala bentuk hawa nafsu untuk bisa bertemu dengan Sang Khaliq.
Orang yang beragama Islam juga memiliki kata-kata seperti itu yakni "Sholatlah kamu sebelum kamu disholati orang lain". Artinya, bagi orang yang beragama Islam harus menjalankan sholat yang sejati. Bukan sholat yang hanya sekedar "gugur kewajiban" saja. Tetapi sholat disini adalah mengenal, menghadap, menyembah Allah. Dengan sholat, kita bisa mengenali Allah. Dengan Sholat kita bisa berbicara dan berkomunikasi dengan Allah. Seusai sholat, kita akan bisa merasakan kenikmatan dalam berkomunikasi dengan Allah.


Dengan samadhi/meditasi, kita meninggalkan dunia ini untuk sementara waktu dan memasuki alam lain yakni alam jabarut, malakut hingga alam ilahiah. Dengan memasuki berbagai alam ini kita akan bisa melihat kebesaran dari Gusti ALLAH akan semua makhluk ciptaannya. Jika hal itu sering kita lakukan, maka sewaktu-waktu jika kita dipanggil oleh Gusti ALLAH (meninggal dunia), kita sudah siap.
Mengetuk Pintu Gusti ALLAH
Tidak ada bedanya tatakrama ketika kita bertamu dengan ketika kita menghadap pada Gusti ALLAH. Kalau kita bertamu ke rumah rekan atau sahabat, tentunya harus mengetuk pintu terlebih dulu sebelum siempunya rumah keluar. Demikian pula ketika hendak menghadap pada Gusti ALLAH. Kita harus mengetuk pintuNYA.
Mengetuk pintuNYA itu tidak dalam artian yang sebenarnya. Tetapi dalam artian meminta ijinNYA untuk bisa masuk ke alamnya. Manusia tidak akan bisa masuk dengan sendirinya tanpa mengetuk pintu Gusti ALLAH itu. Cara mengetuk pintu tersebut adalah dengan doa yang disebut dengan doa kunci.
Doa tersebut hendaknya dibaca tujuh kali dengan menahan napas setiap kali membacanya. Doa tersebut berbunyi:
Gusti Ingkang Moho Suci
Kulo Nyuwun Pangapuro Dhumateng Gusti Ingkang Moho Suci
Sirrullah, Dzatullah, Sifatullah
Kulo Sejatining Satrio Nyuwun Panguoso
Kulo Nyuwun Kanggo Tumindhake Satrio Sejati
Kulo Nyuwun Kanggo Anyirnakake Tumindak Ingkang Luput.
Dengan mengetuk pintu Gusti ALLAH tersebut, maka kita sudah bisa melanglang buana milik ALLAH yang tidak semua orang bisa memasukinya. Tentu saja, semua itu atas izin dari Gusti ALLAH sendiri sebagai pemilik alam semesta. Mudah-mudahan artikel tersebut dapat berguna. Rahayu...Rahayu....Rahayu....

