Yen sira kasinungan ngelmu kang marakake akeh wong seneng, aja sira malah rumangsa pinter, jalaran menawa Gusti mundhut bali ngelmu kang marakake sira kaloka iku, sira uga banjur kaya wong sejene, malah bisa aji godhong jati aking.(Bila anda mendapat anugrah ilmu yang membuat banyak orang senang, janganlah kamu merasa pintar, sebab apabila Tuhan mengambil lagi ilmu yang menyebabkan anda terkenal itu, anda akan menjadi orang biasa lagi, malah lebih bermanfaat daun yang kering)
Friday, August 21, 2009
"Nggandhul gumantung"
Saben kelingan utawa krungu bab pasa lan olah mesu dhiri liyane, aku mesthi kelingan enthung! Enthung iku dadi peranganing proses metamorfosis, saka wujud "uler" banjur malik grembyang dadi "kupu". Saka polah tingkah lan padatan sing grangsang, kebak nepsu aluamah lan kamurkan, banjur mandheg lan (umume) nggandul gumantung (ana uga sing tumemplok) ing godhong utawa pang, mlebu ing alam sepi, kagedhong kaya bayi, nutup sakabehing panguja hawa nepsu, mung meneng semedi, nganti tekan titi wancine badhar dadi titah anyar: kupu kang endah, duwe swiwi kanggo mabur, lan duwe tlale panggraita sing luwih premati mungguhing kahanan sakiwa tengen; sing maune panggautane ngrusak kanthi mangan godhong, saiki dadi titah sing mbiyantu marang laku gumelaring alam sawegung rikala nesep madu sarining kembang sing saiki dadi panganane.
Nanging, urut-urutan kuwi mau kawiwitan kanthi "mandheg" lan "nggandhul gumantung"!
Dak kira proses iku bisa dadi ngibarat utawa pasemon mungguhing sikape wong sing arep pasa: mandheg saka sakehing panguja hawa nepsu sing nasar, lan nggandhul gumantung marang kersaning Gusti; krenteg utawa tekad sing gumathok kinanthen sikap sing lembah manah lan andhap asor, mbuang panguwuh adigang-adigung-adiguna. Pasa nanging umuk, sombong, ora lembah manah, iku ndadekake pasane mubazir mungguhing olah sikap lan kapribadene minangka umating Gusti! [skd]
Thursday, September 4, 2008
Enthung
Download: 880*640
Rikala aku isih dadi uler... rina wengi datan ana kendhate cangkemku mung ngethamul mangaaaaan wae. Ora preduli godhong, pokoke dak krikiti nganti tapis pis! Yen perlu nganti garing. Wite mati mbuh ra nggenah!
Saiki wayahe leren lan mandheg. Wus tutug anggonku mangan, sing mesthi gawe pitune tanduran. Aku dak lerem, mlebu ing alaming sepi, hangracut sedhakep saluku tunggal, madhep lan manteb atiku kepingin dadi titah sing beda lan ora nggrangsang maneh. Rina lan wengi aku mung semedi, masrahake jiwa lan raga, ngeningake cipta, nyadhong marang pangreksa Dalem Pangeran. Muga-muga tuntas kababar kang dadi panyuwun lan panuwunku. Budi lan atiku mobah, mung manther marang karsaning Hyang Widhi. Tejaning titah sing wus kapungkur muga sirna ilang kaganti dening teja wening sumunar nentremake.
Tekadku mung sawiji: ing wayahe samengko aku kepareng dadi kupu-kupu endah sing agawe sumaraking alam sawegung. Godhong lan tetanduran datan wedi maneh marang sliraku, kepara malah kepingin dak prepegi. Awit sarining kembang sing bakal dadi titah anyar angantu-antu marang tekaku. Ing kana wus sumadhia, madu murni manis sinugata ing andrawina. Panganggoku wus merak ati, datan gawe miris lan kuciwa marang kekembangan sing tuwuh angrembaka bareng kalawan pletheking srengenge ing wayah esuk. Jagad gumelar katon endah ayu sinawang, binarung ing swaraning bawana mulyaake Gusti Kang Akarya Jagad.
Ngaturaken Sugeng Siam Ramadhan 1429 H dhumateng para kadang ingkang nindakaken pangibadah punika. [skd]